Zaterdag zou ik iets doen wat al lang op mijn bucket list stond... We hebben een skitrip gepland waar we met elf studenten naartoe zouden gaan! De dag begon al zeer vroeg om 6 uur. We moesten om 7 uur de bus nemen naar het centrum waar we de ferry zouden nemen naar Sauda. De boottocht was adembenemend want we zagen de zonsopgang met de bergen op de achtergrond. Alsof dat nog niet genoeg was, zagen we wat later vanuit de bus op weg naar het skiresort ook nog eens een deel van de zee dat bevroren was. We stonden met z'n elf verbaasd te kijken en vroegen ons af hoe koud het daar wel niet moet geweest zijn de afgelopen dagen. De zenuwen begonnen stilaan ook wel op te komen omdat ik nog nooit in mijn leven geskied had en de andere tien studenten al meermaals geskied hadden.
Eens we aangekomen waren in het skiresort, gingen we ons skimateriaal lenen en vervolgens namen we de lift naar de top van de piste. Eens we daar aangekomen waren, probeerde ik de piste af te dalen. De nadruk in deze zin ligt vooral op probeerde... Het skiën was moeilijker dan gedacht en na nog geen drie seconden lag ik al in de sneeuw. Het terug rechtstaan nadat je gevallen was, bleek al even moeilijk te zijn. Gelukkig was er een Duitse studente mee die Helen heet. Helen geeft tijdens de kerstvakantie vaak skilessen aan kinderen en zij heeft me de basistechnieken van het skiën aangeleerd gedurende een twee uur. Ik ben er zeker van dat Helen een goede leerkracht zal worden want ze had veel geduld nodig om het me aan te leren. Gelukkig vond ze het leuk om het me aan te leren en we hebben ondertussen heel wat gelachen. Voordat we gingen gaan lunchen kon ik al zelfstandig en zonder te vallen van de groene piste afdalen. Sommige steile stukken waren af en toe wel heel erg moeilijk maar het voornaamste was dat ik toch niet meer om de drie seconden viel. Na de lunch gingen we nog een paar uur verder en daarna moesten we spijtig genoeg weer de bus en de ferry naar Stavanger nemen. Het weer begon wat te veranderen en toen we op de ferry zaten kregen we stormachtig weer. De boottocht werd weliswaar een ware attractie. In stavanger dronken we nog een koffie of een warme chocomelk en daarna keerden we allemaal uitgeput terug naar huis. We spraken ook nog met enkele studenten van de klas af om zondag rond de middag een brunch te houden. (We hadden ingecalculeerd dat we wat langer zouden slapen. :) ) Dit is een dag die me zeker en vast lang zal bijblijven!
1 Reactie
Maandag hadden we onze eerste lessen van Music Crossing Borders. De andere studenten van onze klas moesten een kleine presentatie maken rond hun favoriete liedje en over wat muziek voor hen betekende. Onze klasgenoten brachten ons op de hoogte dus we waren goed voorbereid om onze presentatie te doen die dag. In de ochtend kregen we gitaarles van enkele Noorse studenten die een muzische opleiding volgden. Ze leerden ons enkele eenvoudige en leuke deuntjes spelen. We zagen al direct dat de school goed uitgerust was omdat ze maar liefst 35 gitaren tot hun beschikking hadden. Daarna moesten we in kleine groepjes een percussie in elkaar knutselen. Na de lunch kregen we een les over communiceren met een djembé. We kregen dit van een vakspecialist en niet van een gewone leraar. In Noorwegen hebben ze een speciaal systeem ingevoerd waarbij ze voor lessen muzische opvoeding vaak specialisten in de klas laten komen die op een hoog niveau meedraaien op hun vakgebied. Hierdoor hopen ze dat de leerlingen hun muzische kwaliteiten beter ontwikkelen. Na de les communiceren met een djembé, deden we onze presentatie die overigens goed verliep. Rond 15 uur zat onze eerste schooldag erop en gingen we terug huiswaarts. Op dinsdag hadden we onze eerste lessen drama. Hier had ik op voorhand toch een beetje schrik voor omdat dit niet mijn sterkte is. De lessen zijn wel zeer goed meegevallen. We hadden een leuke lerares die 54 jaar was en ons snel op ons gemak stelde. We deden eerst wat opwarmingsspelletjes om elkaar beter te leren kennen en gingen vervolgens een verhaal naspelen dat in Noorwegen zeer bekend is. Tijdens de opwarming deed ik veel leuke ideeën op die ik zeker en vast tijdens mijn stage kan gebruiken. We besloten om de dag af te sluiten met een gezamenlijk kookmoment. Met enkele studenten lieten we de Italiaan in ons naar boven komen en maakten we drie heerlijke pizza's die we daarna met veel smaak konden opeten. Zaterdag begon al vroeg! Rond 8 uur stonden we op omdat we met de klas afgesproken hadden om de ferry te nemen naar het eiland Lindøy. De ferry zou om 10.15 uur vertrekken dus spraken we af aan de bushalte om 9.45 uur zodat we voldoende tijd zouden hebben. Helaas liep het wat anders dan verwacht en vonden we de ferry niet. We waren met acht studenten en zagen nog net voor onze neus de ferry vertrekken met daarop de andere studenten van onze klas. Het was even balen omdat de volgende ferry er pas om 12.15 zou zijn. We besloten dat we wel een bakje troost verdienden en gingen naar een gezellig café waar we koffie en chocomelk dronken. Het was ook het perfecte moment om de UNO kaarten boven te halen. Het was wel even grappig omdat elk land blijkbaar zijn eigen regels heeft. Het duurde zo een 15 minuten vooraleer de regels voor iedereen duidelijk waren. Rond 12.15 uur arriveerde onze ferry en gingen we naar het eiland. We zaten zo'n half uur op de ferry en konden vanaf daar de bergen beschouwen die rond de zee lagen. Het was een zeer mooi uitzicht vanop de ferry. Het eiland was prachtig en het was zeer leuk om met zo'n kleine en leuke groep op stap te gaan door de sneeuw in de bossen van het eiland. Het met sneeuw bedekte eiland zag er magisch uit. Nadat we zaterdag terugkeerden van het eiland, besloten we om zondag samen met ons 8 lasagne te maken. Vanwege de drie vegetariërs in de groep, besloten we een vegetarische lasagne te maken. Op het eind van de avond gingen Iris, Laura en ik nog naar een klein feestje op ons kot. Het was er wel leuk en we leerden veel nieuwe mensen kennen. Ook zagen we dat de Spanjaarden goed konden feesten en duidelijk het voortouw namen op het feestje! Zondag gingen Iris, Laura en ik mee met Germain en Gary. Deze twee Fransen, afkomstig van Nancy heb ik zaterdag leren kennen op ons kot. Ze hadden blijkbaar al heel wat hiking ervaring opgedaan omdat ze hier al van september waren. Ik had dus wel al zo'n vermoeden dat ze hier de mooie plaatsen wisten zijn. Samen gingen we naar Dalen. Het was een uur en een kwartier op de bus zitten vooraleer we aan de hike konden beginnen. Het was een korte maar pittige beklimming van de berg. Dit kwam mede omdat de rotsblokken waar we moesten opklimmen, bedekt waren met sneeuw en ijs. We moesten dus zeer voorzichtig zijn als we de rotsblokken opstapten. Onderweg kwamen we twee bevroren meren tegen en hoe hoger we gingen hoe kouder het werd. Eens we aan de top gekomen waren, was het uitzicht echt adembenemend. Voor ons konden we Stavanger zien liggen aan de zee daarnaast konden we de andere besneeuwde bergen zien. Als kers op de taart, legden Gary en Germain hun matje open op de top omdat ze er wouden picknicken. Samen met de Fransen leefden we even als een God in Noorwegen! Dit is absoluut de beste picknick die ik tot nu toe in mijn leven gehad heb. Toen we boven foto's aan het nemen waren, viel mijn gsm opeens uit door de kou terwijl hij nog 60% had. Dit even om jullie een idee te geven... Na de afdaling, gingen we terug naar ons kot om ons klaar te maken voor de lasagne avond met onze klas. We genoten eerst van onze aperitief en maakten daarna de lasagne klaar. De lasagne was heerlijk en de sfeer zat ook heel erg goed aan tafel. We besloten de avond al zingend verder te zetten! L hhhhhhind Omstreeks 7.30 uur namen we vandaag de bus naar de universiteit van Stavanger. We wisten niet welke bus we moesten nemen om op school te geraken maar het buurmeisje van Iris, Laura ging met ons mee om ons de weg te tonen. Op de bus hebben we even gepraat met een man die van de Verenigde Staten kwam. Wanneer we vertelden dat we van België waren, begon hij direct over La Chouffe en andere trapisten te praten. Het is altijd leuk om te weten dat buitenlanders je kennen vanwege de plaatselijke biertjes. :)
Eens we op school aangekomen waren, gingen we wat informatie vragen en gingen we onze studentenkaart gaan aanvragen. Alles verliep vrij vlot dus besloten we nog eens te gaan wandelen aan zee. Wat ons daar vooral opviel, was dat er veel industrie gelegen was aan de kustlijn van Stavanger. We genoten van ons vrije dag tot we van een andere studente hoorde dat we vandaag met onze klas naar een voorstelling moesten gaan kijken. Omdat we de kennismakingsdagen niet gevolgd hadden, wisten we dit niet en waren we dus wat verrast. Ook het station van Stavanger wisten we niet zijn en daarom gingen we samen met een meisje Uit Wallonië, Célien en samen met Ander, een Spaanse jongen naar het station van Stavanger. Voor en na de voorstelling hebben we onze andere klasgenoten ontmoet en hebben we onze eerste contacten gelegd. We spraken ook af om morgen met de klasgroep te gaan hiken op een eiland nabij Stavanger. Het belooft dus een fantastische dag te worden morgen. Gisteren gold de code oranje in België omdat er stormweer was. Er werden enorme rukwinden verwacht vanaf 8u tot en met 12u. Ik vlieg niet zo graag en natuurlijk moesten wij het vliegtuig nemen om 11u. Door het slechte weer hadden we zo'n klein uur vertraging en omstreeks 12 uur gingen we eindelijk de lucht in en konden Iris en ik beginnen aan ons grote avontuur. Onze eerste stop was in Oslo. We kregen daar een magische verwelkoming want de luchthaven was omringd door een groot natuurgebied met naaldbomen die besneeuwd waren. (Hieronder kan je de beelden zien van het prachtige uitzicht dat we vanuit het vliegtuig hadden). Er lag zo'n halve meter sneeuw in Oslo, daar hadden we op voorhand niet van durven dromen. Na een klein uur te wachten, gingen we weer het vliegtuig op richting Stavanger. Daar wachtte onze Buddy Mads ons op. Mads is een laatstejaars geschiedenis student aan de universiteit in Stavanger. Hij bracht ons met zijn auto naar ons kot en ging vervolgens met ons naar Ikea waar we enkele benodigdheden kochten. Daarna bracht hij ons ook nog naar de supermarkt. Wanneer we terug aankwamen op ons kot, was het tijd om onze kamer op orde te stellen en alle spullen uit te laden. Ten slotte was het tijd om onder de wol te kruipen en onze eerste dag in Noorwegen af te sluiten. De spanning neemt toe en het aftellen nadert zijn einde. Morgen omstreeks 11 uur vertrekt ons vliegtuig vanaf Zaventem naar Oslo. Daar zullen we zo een twee uur mogen wachten in de hoofdstad van Noorwegen. Rond 15 uur gaan we weer de lucht in en gaan we naar Stavanger dat onze thuis wordt voor de komende drie maand.
Iris en ik kijken vol spanning uit naar het grote en leerrijke avontuur dat morgen zal starten. Maar vooraleer we eraan kunnen beginnen, volgen er eerst nog wat moeilijke afscheidsmomenten. |
|